Her şehrin kendine özgü bir şivesi bulunmakta ayrıca kendine özgüde kelimeleri vardır. Konya'ya özgü kelimeler ve anlamları aşağıdaki gibidir.
Nörün: Ne yapıyorsun?
Ne din gıı: ne diyorsun kız?
Singil: Uyuşuk
Sıtkım Sıyrıldı: Tiksindim
Laf Avurtlamak: Laf Karıştırmak
Elinden kör eşşek yin yimez: Hiçbir işi başaramaz.
Döşşek: Yatak
Aba: Abla
Kiyat: Kağıt
Gumpir: Patates
Hazaar: Galiba
Gidişmek: Kaşınmak
Seğirmek: Koşmak
Tığteber: Bomboş
Zibil: Çok fazla
Bıdırdamak: Konuşup durmak
Okumak: Davet etmek
Hayat: Avlu
Zınbarmak: Karşı gelmek
Dal: Sırt
Gonşu: Komşu
Gaysi: Kayısı
Aporle: Hoparlör
Mıh: Çivi
Yüksünme: Mahcup olmamak
Mabin: Koridor
Kova: Helke
İleğen: Leğen
Maksi: Etek
Fistan: Etek
Cip: Cep
Yobaz: Cahil
Vilan: Filan
Maççalı: Hastalıklı
Gardaş: Kardeş
İbbiği: Çok
Londra haltı yir: Sonradan görme
Din din dimedim din: Diyorsun diyorsun demedim diyorsun.
Döküle galma emi
Senin çıkrığını kırarım
Cingildeme
Öllüğün körü
Annah
Gara yirin dibi
Gitmez gomaz ol
Ebenin örekesi
Buldukça bunar
Fitil fitil burnundan gelesice
Bak gari şona
Mesmonsuz
Elirdiğin yire var
Geberesice
Gıvradı gine
Vilii
Maççalara korasıca
Nur topu
Deli fişek
Suyuna tirit
Tahtası gırık
Zebani gılıklı
Fesat kaynağı
Ne oldum delisi
Yaşı ne başı ne
Buldukça bunar
Ateş pahasına
Oturduğu ahır sekisi söylediği İstanbul
türküsü
İki cami arasında kalmış binaman gibi
İki kişi lakırdı ederken üçüncü olma
İlin ağzı torba değil ki büzerim.
Müzeyyen TURAN
Sümeyye BOZOK
Yorumlar
Yorum Gönder